Asanté

Asanté family and friends,

We would like to send you the lovely greatings from Africa!!

Wanneer we dit schrijven zitten we in ons hostel te chillen, lees maar gerust SLAPEN!

Het was weer een bewogen reis. En natuurlijk zal ik proberen geen detail onbeschreven te laten.

Om 6 uur zaterdagochtend ging onze wekker. Inge, die vredig naast mij lag, stond met het overgaan van mijn wekker al bijna naast het bed en knalt het licht aan. Ik ben dus echt even geen ochtendmens en ik snooze het liefst een uur. Oke, bam Elien, wen er maar aan de komende 5 weken! Want de liefste Marit is ook echt geen snoozer.

Dan maar uit bed, laatste spulletjes in de backpack en gaan met die banaan! De zenuwen  maken plaats voor ongelooflijk veel kriebels en vlinders! Wij hebben er keiveel zin in!

Netjes optijd aangekomen op Dusseldorf Airport (Ja, lieve Marit, we waren op tijd!) Meeten we Marit en haar afscheidsteam en Sjoukje, Mariska, Lineke en Willard. We ondergaan een fotoshoot, want tja dat hoort er bij toch?
Dan is het moment toch echt aangebroken. We zijn ingecheckt, backpacks in het ruim, foto's gemaakt. Next step: de douane!
Kus, knuffel, traan, nog een knuffel! "Oke, nog eentje dan!!" En lamme armen van het zwaaien. Gaan we er dan toch echt aan geloven.
Het ging allemaal best soepel. Maar natuurlijk wordt mijn tas nagekeken. De vriendelijke man van de douane steekt een heel verhaal af in het duits. Ja lieve man, mijn duits is best wel oke. Maar doe toch maar even engels alstublieft.
Goed, niks aan het handje en mijn tweede karretje kwam binnen(die ook gecontroleerd moest worden). "Ist es Ihnen?" Haha yes. "Oke, fine then!" Hahahah Oeps! Lang leve a friendly resting face!

Dan gaan we door naar de paspoortcontrole. Wij kozen voor de "do-it-yourself-option". Paspoort scannen en je loopt door naar de meest grote selfiecamera ooit. Wij geven onze mooiste glimlach en mogen gelukkig doorlopen. De mannetjes van de selfiescontrole lagen natuurlijk in een deuk om  ons. Stupid dutch people, as we are.

Na een bakje koffie und eine tasse Tee, bestelt auf unsere besten Deutsch are we ready to board. We zaten met zn 6en achter elkaar. Dat resulteer natuurlijk in gelach en "wow kijk dat!" Waarop 6 meiden met hun neus tegen de 2 mini raampjes aangeplakt zitten. Ziet u het voor zich? Yes stupid dutch people.

Met 2 hele Lira rijker (door sjans met de Turkse barman) verlaten we na een korte tussenstop van 3 uur Turkije en gaan we toch echt op naSalaam!

De vlucht is a bumpie ride, maar chill! De beentjes kunnen we af en toe even strekken door bij onze buren te buurten. De andere meiden zitten namelijk wel geteld 4 rijen voor ons. We maken ons het onszelf erg comfortabel. Schoentjes uit, vliegtuigsokjes aan. Dekentje om. Afwisselend de beentjes hoog. Chickflick en een kopje thee erbij. Man het lijkt wel alsof we thuis zijn.
Na de film is het tijd voor een dutje. Inge 'zit' in het midden en maakt dr even gebruik van. Marit als kussen en mijn benen voor haar benen. Heerlijk toch?

Zondag 18 december

En dan landen we op Dar es Salaam. Het feest gaat nu pas echt beginnen.
Met zweet op ons voorhoofd vullen we de visa papieren in. Toch iets meer gedoe dan we dachten. We werden van poppetje naar poppetje gestuurd. En iedereen had een functie. Mevrouw A keek erg chagrijnig en zorgde er voor dat onze vingerafdrukken gescand werden. Meneer B, bracht ons naar loket van meneer C. En meneer C zorgde er voor dat we betaalde. Waarna het paspoort verder ging naar meneer D. Deze scande het paspoort in en meneer E maakt een sticker die meneer F vervolgens in het paspoort plakte.

Zeer handig systeem en liep als een trein. Not.. Tijdens dit tafereel stonden we al een uur lang het zweet van onze bovenlip af te vegen.
Man, wat is het heet! Oke natuurlijk is het warm hier. Maar dit kon ons lichaam nu nog even niet aan.

Met onze backpacks weer veilig op de rug. Lopen we alle 6 het vliegveld uit. Nog even geld pinnen en daar was onze taxi-held al!

Dit afscheid was misschien nog wel het gekst. We lieten de andere meiden achter op een totaal onbekende plek in een mega vreemd land. Ja dat is toch naar.

Tijdens onze taxi-rit verteld de taxi-held uitbundig over wat we wel en vooral niét moeten doen.
We komen bij het hostel aan en natuurlijk was er iets fout gegaan in de boeking. Maargoed, wij hebben het gefixed. Wellis waar 2 kamers ipv 1. Maar goed he, we kunnen ein-de-lijk slapen! En dan doen we dus ook maar snel!

Na een beroerde "nacht" met worst cases scenario dreams zijn we toch blij dat we een paar uur hebben kunnen slapen. We gaan met frisse moed naar buiten en gaan opzoek naar een supermarkt.

Dar es Salaam is nou niet echt de meest mooie stad ooit. Zeg maar gerust van niet. Het is vreemd om hier als enige blanke te lopen. Iedereen kijkt je aan of roept iets naar je. Toch een vreemde gewaarwording. Maar desondanks hebben we onze benen kunnen strekken en hebben we heerlijk gegeten.

We chillen nog even verder in ons hostel. Haha nouja chillen! Dit moeten we nog even snel vermelden. Die trappen! Liebe gute! We moeten 4 verdiepingen gute! We moeten 4 verdiepingen omhoog met wel honderd treden. Nee dat is vast wat overdreven, maar je voelt echt je bovenbenen als je eindelijk hijgend en puffend voor je kamer deur staat.
Morgen wacht ons een spannende dag!
Morgen vliegen we door naar het ziekenhuis!

We proberen jullie daar natuurlijk ook op de hoogte te houden. Maar viavia horen jullie vast iets van ons!