Merry Christmas

Zaterdag 24 december

It is beginning to look a lot like christmas!
Ookal voelen wij dat niet helemaal zo. We zitten heerlijk in de zon en te genieten van onze vrije dag. Vandaag gaan we voor het eerst naar het albino centrum.

Dat was schrijnend. Wanneer we langs de muren van het centrum lopen zien we dat er overal stukken glas zijn vast gemaakt om de albinos te beschermen tegen de buitenwereld.
Je moet je voorstellen dat deze kinderen dus nooit het centrum zullen verlaten. Het is niet veilig voor ze. Albino zijn wordt hier niet geaccepteerd. Hun ledematen worden voor grote bedragen op de zwarte markt verkocht. Je kan je dus voorstellen dat ze goed beschermd moeten worden. En dat gebeurd ook.
Als we de deuren van het centrum binnen gaan stromen er tientallen kinderen op ons af. Zo blij met een beetje aandacht.
Er zitten ongeveer 120 kinderen in het centrum en 97% van hen heeft geen ouders hier. Wij merkten dat het recht van de sterkste hier echt geldt onder de kinderen.
Wij merken dit vooral wanneer we de kinderen optillen.  Ze willen dan echt niet dat een ander kind ook aandacht van ons krijgt. Wij proberen onze aandacht zo goed mogelijk te verdelen dus al gauw zitten we met 7 kinderen op schoot.

De situatie voor de albino's is echt vreselijk, zoals het nu gaat leven ze op een stuk grond ter grote van een voetbalveld. Er is weinig eten en drinken en men niet ziet er op toe dat alle kinderen wat te eten en te drinken krijgen. Ze krijgen hier sowieso maar 2 keer per dag een glas drinken. En de meesten drinken dit dus niet eens op!
Gelukkig zijn de vrijwilligers met wie we mee zijn echt heel goed bezig voor de kinderen. Morgen gaan ze bijvoorbeeld een kerstdiner organiseren en wij gaan mee helpen.
Een andere vrijwilliger is bezig om de kinderen uit het centrum te krijgen en om ervoor te zorgen dat ze terug gaan naar de maatschappij op lange termijn. Om aandacht hiervoor te vragen werd er vandaag een videoclip op genomen. Dat was echt geweldig. Alle kinderen dansen op de muziek! Prachtig om te zien.

Nadat we terug komen van de kinderen eten we bij de fathers. Oftewel de paters. Ze nodigen ons hartelijk uit voor de mis van vanavond en man wat was dat mooi! Het zingen en de klanken.. wauw.. je zou bijna vergeten dat we al 3 uur op een houten bankje zitten. En dan is het kerst!!
Ondanks dat het niet kerst is zoals wij het kennen, is het echt heel tof om dit mee te maken.

Na de mis nodigen de Fathers uit voor een drankje en de sisters voor een maaltijd. Ondanks dat we ongelooflijk moe zijn gaan we netjes mee.
Bij de fathers drinken we een biertje. En deze halve liters hakken er flink in! De father die net de mis geleid heeft staat erop dat we nog een biertje nemen. Want zegt hij: van oneven aantallen wordt je dronken! Je moet altijd even aantallen drinken! Haha dat zullen we onthouden.

Veel te laat komen we aan bij de sisters. De maaltijd is ondertussen al op. Maar we worden hartelijk uitgenodigd voor de lunch van morgen! Daar zullen we dan zeker aanwezig zijn.

Moe maar voldaan liggen we dan eindelijk in bed!!

Zondag 25 december

Een uitgebreid kerst ontbijt zit er voor ons niet in. Ten eerste hebben we de benodigheden niet en ten tweede omdat onze dag ongelooflijk druk is. We gaan helpen bij het kerstdiner voor de albino kinderen. We gaan er voor zorgen dat zij een onvergetelijke kerst hebben. Als dat geen christmas spirit is!

's Ochtends beginnen we eerst met kadootjes inpakken. Want kadootjes horen bij een onvergetelijke kerst. Samen met de andere vrijwilligers vullen we ruim 120 zakjes.

Na deze creatieve uitspatting hebben we gelunchd met de nonnen. Een uitgebreide kerstlunch werd voor ons op tafel gezet. Het rook heerlijk. Toch zal ik even vermelden dat ik niet echt genoten heb. Ik voel me zo beroerd als een hond. Maar goed weigeren is geen optie. Dus kleine hapjes rijst gaan toch naar binnen. Inge en Marit daarentegen genieten van deze heerlijke maaltijd. Stiekem ben ik best jaloers, dit is het beste eten wat we tot nu toe gehad hebben!
Met volle buikjes vertrekken we richting het albino centrum. 

De kinderen zijn uitgelaten als ze ons zien. Ze dragen hun mooiste kleren en zien er (voor hun doen) opgedoft uit.

Heerlijk om ze zo te zien genieten maar ook echt heftig om te zien. Zo blij met zo weinig..
De kinderen krijgen de kadootjes en zijn door het dolle heen. Je vraagt je vast af wat we gegeven, nou.. niet veel meer dan een lolly, ballon, stukje chocolade en een klein zakje nootjes(die zijn trouwens echt mega lekker!)

Ze lachen en dansen, helemaal door het dolle heen!
Ik voel me dan mega slecht, maar dit brengt toch echt een lach op mijn gezicht.

Na het uitdelen van de kadootjes is het tijd voor eten. De kinderen krijgen allemaal een eigen bord en eten samen in de grote zaal. Dit gebeurt sowieso al nooit, dus alleen dit is al een feest. De kinderen genieten van het eten! Ze stralen en eten met volle overtuiging hun bord leeg.

Als dit niet het echte kerstgevoel moet zijn weet ik het ook niet meer!

Maandag 26 december

Gisteren was ik al niet lekker, maar vandaag was het nog een keer zo erg. Steken in mijn maag! En jongens wat doet dat pijn!!
Dus vandaag een 'chille' dag voor mij! Zo chill was het niet hoor, maar we moeten het toch positief maken!

Inge en marit hadden een rustige dienst, want ze blijken hier toch aan een soort tweede kerstdag te doen. Is het dus toch niet zo Nederlands als we dachten!

Maar lieve allemaal, vanuit het warme en zonnige Tanzania:
MERRY CHRISTMAS TO ALL!!!

Een hele dikke kus Marit, Inge en Eline